- 173 - Großherzog Wladislaw (Laskonogi) von Polen schließt mit Herzog Heinrich I. von Schlesien einen Friedensbund, anerkennt dessen Besitzstand und geht eine Reihe weiterer Verpflichtungen ein, wogegen ihm Heinrich die Burg Lebus auf Lebenszeit überläßt. Transsumpt in Nr. 175, Reg. Vat. 9 fol. 250'-251 Nr. 1059 (R); ein zweites Transsumpt in Nr. 176 ist in der Registerüberlieferung (Reg. Vat. 9 fol. 251 Nr. 1060) nur durch das Incipit angedeutet. Ego Vlodizlauus magnus dux Polonie considerata utilitate tam terre mee quam nepotis et compatris mei ducis Henrici consensi in fedus amicitie cum ipso nullo tempore violandum. Inde est, quod promisi ei, quod pro posse meo assistam eidem ad honorem ipsius conservandum et reformandum. Illud quoque sibi promisi, ut nullum respectum ad aliquam partem terre, quam nunc possidet, umquam habiturus sim. Occasionem quoque discordie precidere volens spopondi, quod homines mei homines suos omisso iudicio vadiare nullatenus presumant, sed et homines ipsius fugitivos a tempore colloquii habiti in Zandouel tam a me quam a meis detentos restituam. Ad illud etiam specialiter me obligavi, ut fures tam fraudulentes quam violentos bona fide cohibeam et exterminem, ne aliquod nocumentum maxime terre predicti ducis H(enrici) faciant et a nullo nobilium meorum serventur sub pena perpetue infamie et iureiurando super hoc prestito, ita quod si quis ter ammonitus non resipuerit, nobilitate et hereditatibus careat directo ad me divolvendis et non ad heredes eorum, nisi forte malitie ipsorum contrarii fuerint. Dux etiam Henricus omnia premissa vice versa michi promisit. Super fugitivis etiam reddendis sese milites nostri firmiter obligarunt. Promisi etiam pro posse meo bona fide etiam extraneos cohibere, ne per fines de Lubus transeuntes nocere valeant vel terre sue specialiter vel marchie Lusicensi, quamdiu ab eodem duce H(enrico) tenetur. Ad robur autem et incitamentum sincere caritatis dux H(enricus) de Castro suo Lubus persone mee cedit ita tamen, ut si finis meus fataliter contigerit, dictum Lubus eidem duci H(enrico), si supervixerit, vel heredi eius a quocumque tunc detentum fuerit, sine difficultate reddatur. Super quo promisso ego ipse in persona mea iuravi et mei de meo consensu, in quibus vel eorum successoribus maior vis visa est ad hoc effectui mancipandum. Excommunicatio etiam late sententie de meo et meorum consensu tam in me quam in meorum quemlibet, si ab antiquo ex nobis contra hoc placitum fraus vel impedimentum ullo tempore opponeretur vel procuraretur, missa est a P(aulo) Poznoniensi, L(aurentio) Wratizlauiensi et L(aurentio) Lubicensi episcopis. Consensi etiam in confirmatione domini pape et archiepiscopi et episcoporum Polonie denuntiationem faciendam super eadem excommunicatione. Uterque autem nostrum, quod promisit, iuramento firmavit. Schlesisches Urkundenbuch, Herausgegeben von der Historischen Kommission für Schlesien, Zweiter Band: 1. Lieferung 971 - 1216, 1963; 2. Lieferung 1217 - 1230, 1968; 3. Lieferung Fälschungen und Register, 1971; Bearbeitet von Heinrich Appelt, Verlag Hermann Böhlaus Nachf., Wien-Köln-Graz
Zamknij okno - Schließe das Fenster |