Rozmiar: 15909 bajtów

- 431 -

1239 - - , Guhlau.


Herzog Heinrich II. bestätigt dem Kloster Heinrichau die Schenkung des Waldes Rudno (siehe Nr. 196) und befreit die Bewohner des an der Grenze zwischen diesem und dem Wald Budsin anzulegenden Dorfes von allen Abgaben an den Herzog, die dafür dem Kloster zufließen sollen.


Angebliches Or. Breslau DA Heinrichau 7 (A).
Schilling Tafel 54 b. - Stenzel, Liber fundationis S. 50 f. (in Fußnoten als Varianten zu Nr. 196); Schilling S. 435-438 Nr. 17 (deutsche Übersetzung S. 466 f. Nr. 49); Maleczyński, Sobótka 22 (1967), S. 351 ff. - SR 538.
Interpolierte Fassung von Nr. 196 (Abhängigkeit in Petitsatz), vgl. die Vorbemerkung zu Nr. 429. Auch Maleczyński hat das Machwerk viel zu günstig beurteilt, obwohl ihm die richtige Einschätzung durch v. Loesch bekannt war. Es kann keine Rede davon sein, daß es sich um eine erweiterte Zweitausfertigung der Urkunde von angeblich 1239 Juni 26 (Nr. 429), die Maleczyński ebenfalls für echt hält, handelt, da vielmehr beide von Nr. 196 abhängig sind.


In nomine domini amen. Acta mortalium sepe deperiunt, nisi idoniorum virorum testimomo confirmentur. Hinc est, quod nos Henricus dei gratia dux Zlesie, Cracouie et Polonie talia volentes precavere notum facimus universis presentibus et futuris, quod dominus Conradus notarius noster in nostra presencia et bona nostra voluntate contulit sancte Marie et domui de Heinnchow silvam, que vocatur Rudno, in quantitate quinquaginta mansorum magnorum, que est sita iuxta montana Bohemie inter preszecam et semitam, que vadit ad ipsos montes, in latere habens silvam eiusdem claustri Budsin, pro suis peccatis et nostra gratia a fratribus in Henrichow deo servientibus perpetuo possidendam. Ut autem ratio huius donationis manifestius notificetur, sciendum, quod pater noster felicis recordationis inclitus dux Henricus olim eandem silvam Rudno dederat Ylico filio quondam Lupi pro quadam commutacione. Set postmodum Ylicus vendidit eam Mroskoni filio Predzlai. Post hec Mrosko vendidit eam domino Conrado. Set quia idem Conradus antea villam suam Iagilno in presencia patris nostri eiusque voluntate et nostra promiserat claustro de Henrichow tali videlicet condicione, ut post mortem eius fratres de Henrichow dictam villam Iagilno possiderent, cum autem sepedictus Conradus raortis articulo appropinquaret, in ultimo suo testamento coram nobis et nostris baronibus, comite videlicet Stephane de Wirbno, comite etiam Theoderico de Schidlov et magistro Petro de Pliis, contulit villam Iagilno filio sororis sue Boguzlao et pro ea dedit ibidem de nostra bona voluntate et consensu fratribus de Henrichow prefatam silvam Rudno. Unde quia sepedicti fratres habent et habere debent donalione patris nostri in Budsin La mansos magnos, voluntate nostra et ordinatione disponitur, ut in coniunctura earundem silvarum villa Tetonicalis nomine claustri collocetur, ita ut ipsum Claustrum uno latere ville possideat silvam Budsin, altero Rudno. Ut autem incole pretaxate ville liberius et uberius ad opus monasterii dicte domus de Heinrichow valeant insudare, ob remedium animarum parentum nostrorum et nostre contulimus ipsis plenariam libertatem ab omnibus solucionibus, cuiuscumque sint vocabuli tamque debitis quam indebitis, que a nostri ducatus incolis fuerint pro nostris expedicionibus vel etiam quibuscunque necessitatibus requisite, ea tamen racione, ut solutiones vel proventus, quos nobis prestare deberent, domino abbati vel eius vicario fideliter ad dicti monasterii opus representent pro eiusdem operis consummacione. Nullus ergo hominum quemquam omnino in territorio ville sepedicte audeat provocare aut iudicare nisi coram abbate vel eius vicario pro quacumque causa, quia hec omnia prenominato claustro contulimus pro sublevacione magne et novelle paupertatis et ipsorum suptuosi monasterii consummacione. Actum et datum anno dominice incarnationis M°CC°XXX°IX°, cum idem Conradus coram nobis et viris prenominatis in villa sua Gola ultimum suum testamentum coram pluribus Curie nostre militibus et ministris confirmaret. Ut ergo fratres de Heinrichow dictas silvas quiete possideant in futurum, hanc cartam sigilli nostri munimine fecimus communiri.

Nachschnitt des Siegels Herzog Heinrichs II., beschädigt, vgl. Nehmiz S. 63 f.



Schlesisches Urkundenbuch, Herausgegeben von der Historischen Kommission für Schlesien, Zweiter Band 1231 - 1250, Bearbeitet von Winfried Irgang, Verlag Hermann Böhlaus Nachf., Wien-Köln-Gratz 1977


Zamknij okno - Schließe das Fenster


Rozmiar: 16572 bajtów