Rozmiar: 15909 bajtów

- 361 -

1224 Juli 1, Neumarkt.


Herzog Heinrich I. schenkt dem Kloster Trebnitz die drei vor Neumarkt gelegenen Dörfer Schadewinkel, Kamöse und Breitenau mit allen Nutzungs- und Herrschaftsrechten einschließ lich der hohen Gerichtsbarkeit.


Notarielles Transsumpt (Nicolaus quondam Nicolai Czelderi de Trebnicz clericus Wratislauiensis diocesis) von 1403 Juli 2 Breslau St.A. Rep. 125 Nr. 326 (B); Transsumpt König Wenzels von 1404 August 8 ebenda Rep. 125 Nr. 329 (C); Kop. Breslau Stadtarchiv B 5, 2 fol. 434-435' (wohl aus A) (E); Kop. 18. Jahrhundert Fürstenstein 2, 221 pag. 88 ff. (F); Maleczyñski erwähnt eine offenbar zu den Kriegsverlusten zählende Kopie aus der ersten Hälfte des 17. Jahrhunderts. Breslau St.A. Rep. 135 D 303a fol. 25' (D). Sommersberg, Silesiacarum rerum scriptores 2, 79 = Mal. 3, Nr. 355. - SR 285; Appelt, Urkundenfälschungen 125 Nr. 30.
Fälschung aus der zweiten Hälfte des 14. Jahrhunderts, mit Nr. 359 aufs engste verwandt, vgl. die Vorbemerkung zu dieser Urkunde. Aus Nr. 246 sind nicht nur Arenga, Intitulatio mit Devotionsformel und Publicatio, sondern auch die Bestimmungen über die Jahrtage entlehnt; im übrigen steht das Formular der stilistischen Hauptgruppe der Trebnitzer Machwerke näher als Nr. 359. Es ist denkbar, daß die Fälschung von der gleichen Hand geschrieben wurde wie Nr. 359 und daher der paläographischen Hauptgruppe zuzuweisen ist; vgl. Appelt S. 57 ff. Die Abhängigkeit von den Vorlagen (Nr. 115, Nr. 246 und SR 748) wurde durch Petitsatz gekennzeichnet. - Kamöse befand sich bereits 1224 (oben Nr. 250), Schadewinkel und Breitenau 1235 (SR 478) im Besitz des Klosters, doch veräußerte Herzog Heinrich VI. 1316 beziehungsweise 1320 Herrschafts- und Herzogsrechte der drei Dörfer an Dritte (SR 3568, 4007, 4070; vgl. Appelt S. 36 und 103).


In nomine domini nostri Jesu Christi amen. Rerum gestarum veritas ad memoriam posterorum non pervenit, quam scriptorum auctoritas non manifestat et ostendit. Hoc ego Heinricus dei gracia dux Slezie caucius considerans scire volo tam presentes quam posteros, quod in introitu filie mee Gerdrudis in claustrum Trebnicza ad honorem dei et sancte Marie matris eius virginis illibate gloriam et omnium sanctorum contuli beato Bartholomeo apostolo eiusdem iam dicti loci patrono et monialibus in eodem monasterio deo iugiter famulantibus nomine perpetui testamenti meas tres villas ante Nouum Forum situatas videlicet Lypniczam apud Theutunicos Schadewinkel et Chomescham apud Theutunicos Kumeyze et Breytnow apud Theutunicos sic nominatas in wlgari cum decimis et omibus fructibus earum spectantibus ad eas in nullo penitus diminutas cum omnibus libertatibus et immunitatibus ad eas pertinentibus. Has itaque villas tres ego in propria persona mea cum baronibus meis, prout michi divina indidit clemencia, uno ambitu circuivi et certis signis limitavi, ut quidquid in ambitu illarum villarum comodi et utilitatis est in presenti vel in posterum deo suffragante accreverit, ad monasterium predictum omnino pertinebit cum omnibus silvis, pratis, pascuis, paludibus, lacubus, et lacum Chomescham dictum cum ambobus littoribus et omni usu piscature in eodem lacu nemine prohibente. Silvam meam Gay, que apud Theutunicos Hegewalt dicitur, ubi iumenta mea cum dextrario depascuntur, ut ipsum monasterium iumenta sua, si placuerit, inibi pascat nemine impediente, ita quod dicta silva tota disponatur in utilitatem et comodum monasterii Trebniczensis. Omnes sculteti dictarum villarum servient monasterio predicto. Suas hereditates et scultecias a monasterii abbatissa perpetuo suscipere debebunt. Ius patronatus ecclesie in Chomescha et collacionem eiusdem abbatissa de Trebnicza eternaliter obtinebit. Et specialiter fluvium Odram dictum cum littore attingente bona Breytnow penes longitudinem terminorum eorundem bonorum Breytnow dictorum, in quo littore molendina construere, navem habere conducendi per eundem fluvium piscatores proprios in eodem fluvio Odra dicto monasterium Trebnicza perpetuo possidebit, cum lacubus Glogouecz, Velvn et Glanboke Gezoro, qui aput Theutunicos Tyffinze nominatur, cum singulis utilitatibus ad dictos lacus pertinentibus, piscaturis et piscatoribus supradicto monasterio libere in eternum assignamus. Omnes soluciones, exacciones, peticiones, powoz, przeuod, narzaz, lessne et omnia iura iudicandi tam supremorum iudiciorum quam infimorum super furtu et effusione sangwinis, super homicidiis et super universis causis iudicio terminandis, que ad meum ducatum hactenus spectabant, secundum quod nomen sortiri possunt, tam in spiritualibus quam in temporalibus in illis villis monasterium Trebnicza perpetuis temporibus tranquille et pacifice possidebit. Incole villarum prius dictarum non debebunt ad castrorum edificacionem et a stacionibus ducis et a custodiarum sumptibus et ab universis, que se ad angarias extendunt, perpetuo sint exempti. Iudicio castellani non asstabunt nec citati coram eo respondebunt, sed hec ville tres supradicte cum omnibus earum fructibus, prout superius per singula describuntur, pro sustentacione monialium de Trebnicza, quibus per me donata sunt, integra et illibata conserventur, statuens igitur, ut de singulis proventibus villarum iam dictarum due solempnes refecciones fiant, una in die beati Bartholomei apostoli, alia in anniversario meo, ita quod in utraque conventui habunde et honeste serviatur, de residuo vero quinque pauperes procurent in victu et vestitu fratrum. Ne itaque quispiam Studio malignitatis huic mee donacioni temere derogare moliatur, hanc paginam proinde scribi mandavi sigilli mei munimine roboratam. Actum in Nouo Foro intrante iulium primo die, ab incarnacione domini anno millesimo CC° XX°IIII°, sub testimonio Sobeslai castellani de Crosten, Stephani comitis de Buthom castellani, Boguslai castellani Wratislauiensis, Radoslai de Boleslauecz castellani, Iauorii iudicis mei, Grzimislai Ottonis filii, Stephani fratris eius, Galli thezaurarii mei, Przibiuogii fratris eius et aliorum multorum fide dignorum et honestorum. Scripta est hec littera per Laurencium canonicum ecclesie Wratislauiensis mee curie notarium, qui a me presencia habuit in commissis.

Nach B hing an der Urkunde ein Siegel Herzog Heinrichs I. an bunten Seidenfäden.


Schlesisches Urkundenbuch, Herausgegeben von der Historischen Kommission für Schlesien, Zweiter Band: 1. Lieferung 971 - 1216, 1963; 2. Lieferung 1217 - 1230, 1968; 3. Lieferung Fälschungen und Register, 1971; Bearbeitet von Heinrich Appelt, Verlag Hermann Böhlaus Nachf., Wien-Köln-Graz


Zamknij okno - Schließe das Fenster


Rozmiar: 16572 bajtów