Rozmiar: 15909 bajtów

- 334 -

1203 September 9, Glogau.


Herzog Heinrich I. bestätigt dem Kloster Leubus 500 Hufen im Waldgebiet um Cholme (im Bober-Katzbach-Gebirge) wie in Nr. 246, jedoch erweitert durch namentliche Aufzählung der daselbst gegründeten Dörfer sowie durch Verleihung weitgehender Rechte an den Abt und voller Freiheit an die Bewohner, welcher Herkunft und welchen Standes sie auch sein mögen, von allen Lasten und Abgaben mit Ausnahme der Pflicht zur Landesverteidigung und der obersten Rechtswahrung durch den Fürsten.


Angebliches Or. dep. Breslau St.A. Rep. 91 Nr. 12 (A).
Sommersberg, Silesiacarum Rerum Scriptores l, 897 aus einer Jauerschen Handschrift Bd. 2, S. 1046; Büsching Nr. 12; Mal. l, Nr. 119. - SR 93.
Fälschung aus dem letzten Jahrzehnt des 13. Jahrhunderts, von demselben Leubuser Schreiber verfaßt und geschrieben wie Nr. 325 und Nr. 331, um die Rechte des Klosters im Gebiet der fünfhundert Hufen sicherzustellen. Als Vorlage diente für die Intitulatio, die Arenga und den ersten Teil der Dispositio, der die Stiftung der fünfhundert Hufen begründet, Nr. 246, für die Korroboratio und die Zeugenreihe Nr. 77; die Abhängigkeit ist durch Petitsatz gekennzeichnet. Die Formulierung der Immunitätsansprüche ist den anderen gleichzeitigen Leubuser Fälschungen engstens verwandt; vgl. Nr. 325. - Dorsualvermerk von der Hand des Fälschers der Urkunden Nr. 325, Nr. 331 A und SR 2158, 2165: privilegium de quingentis mansia; eine jüngere Hand fährt fort: in montibus circa Cholme. Vgl. Dirnberger, Urkundenfälschungen S. 52, 88 ff.


IN NOMINE DOMINI AMEN. Heinricus divina favente clemencia dux Zlesie cunctis tenorem presencium comperientibus salutem in domino sempiternam. Duplex beneficium noscimur inpendisse, cum donaciones a nobis racionabiliter celebratas eciam per privilegiorum evidenciam contra decursum temporis et hominum maliciam satagimus communire. Eapropter presenti scripto duximus declarandum presentibus ac posteris universis, quod nos pro remedio anime nostre et progenitorum ac sequacium nostrorum contulimus monasterio sancte dei genitricis semperque virginis Marie in Lubens quingentos mansos magnos Franconice mensure in nemore et in montanis iuxta montem, qui dicitur Cholme, qui cum silva sua in Slupe pertinet ab antiquo. Contulimus autem ipsos mansos in hereditatem et proprietatem sempiternam cum omni utilitate et fructu, qui nunc in eis est et esse poterit in futurum tam sub terra quam super terram, cum silvis et in silvis et aquis ac venacionibus sub hac forma: Primo centum mansos ad peticionem pie memorie domini Cunradi episcopi condam Halberstadensis iam dudum dicto monasterio dedimus libere et absolute. Deinde alios centum in commutacione bonorum in Stepin et Nabitim ante civitatem Wratizlauie ad sanctum Nicolaum. Item centum in commutacione bonorum in Vrance super fluvium Widauam. Item centum pro utroque Craievo circa Slupe et pro respectu laboris magni et obsequii, quod Lubenses fratres nobis in constructione tectorum et campanilis in Trebniz inpenderunt. Item centum sub ea condicione donavimus, ut tres prebendarii pauperes pro remedio anime nostre ac patris nostri et filiorum nostrorum sub speciali tytulo nostre elemosine in Lubens perpetuo sustententur. Hos ergo mansos large propter petrosa et silvosa mensurari fecimus loca, in quibus non est agrorum respectus, et in persona propria magnoque labore cum multitudine baronum nostrorum ac populi circumsedentis ambientes signis ac metis fecimus fideliter communiri. Et hec sunt nomina villarum in eis nuper iure Theotonico locatarum scilicet Pomozin, Muchovo, Helmerichesdorf, Sibotendorf, Rudengeresdorf, Rudolfesdorf, Cuncendorf, Iegerdorf, et Strekenbach. Et de hiis mansis quotquot voluerit abbas pro silva et mellificiis ac pascuis reservabit ac disponet per omnia pro claustri sui utilitate. Et quia quod dei est divinoque cultui mancipatum, incongrue subicitur serviciis aliorum nec debet aliquo modo perturbari, propterea omnes homines cuiuscumque sint gentis vel condicionis liberi vel serviles, qui sub abbate resederint in hiis bonis, volumus, ut semper omnimoda gaudeant libertate et fruantur omni inmunitate ac gracia servitoribus ordinis Cysterciensis a sede apostolica collata et quam pater noster inclitus condam dux Bolezlaus fundator Lubensis omnibus hominibus eiusdem claustri et in prediis illius commorantibus plenissime condonavit et decedens huic seculo nobis super animam nostram et successoribus nostris super animas ipsorum in omne seculum servandam ac fovendam cum inprecacione maxima divini iudicii commendavit, sicut et nos nostris sequacibus principibus commendamus, videlicet quod omnes homines claustri huius, cuiuscumque gentis aut iuris fuerint, nulli omnino homini prestabunt aliquod servicium vel solucionem vel exaccion,em vel strosam vel stan vel aliquod vectigal nec castra principis construent vel emendabunt aliqua neque civitates neque ad expediciones ibunt, que fient extra terram, neque ad has subsidium aliquod exhibebunt, sed solum ad metas terre pro defensione ipsius coloni pedites et soltheti equites properabunt. Tempore autem aliarum expedicionum, que fient extra terram, vel municionis civitatum seu castrorum laborabunt in opere claustri, quicquit eis fuerit imperatum. Iudicium nichilominus de omni causa in hiis mansis et in aliis bonis claustri abbati do totaliter tam de capite quam de manu, ut ipse per suos iudices tam Theotonicos quam Polonos omni querelanti iusticiam et iudicium faciat in quolibet iure tam suis quam alienis, et quicquit inde solucionis evenerit tam pro culpis quam pro penis redimendis, abbatis, suorumque iudicum totum erit. Si vero aliqua causa tam difficilis emerserit vel cuiusquam temeritas aut potencia effecerit, quod debito modo per iudices abbatis tenninari non possit, tunc ad curiam principis disponatur in proximo Castro non nisi coram principe iudicanda et eo iure, in quo is, qui inpetitur, residebit, sive sit Theotonicus aut Polonus, ita dumtaxat, quod quicquit pecunie pro solucione culparum vel penarum de homine claustri quocumque solvi debuerit, tunc due partes cedent abbati et tercia supariis curie remanebit, et hoc propter testimonium ac bonum pacis. Nullus eciam hominum claustri per aliquem suorum complicium citabitur ad principis vel alterius cuiuscumque iudicis presenciam, nisi forte, quod absit, sibi querelanti per iudices abbatis fuerit iusticia denegata, sed nec per alienum nisi ad abbatis iudicem debet citari, nisi iusticia deficiente, nec sie comparebit, nisi per litteram principis evocatus, suo tamen iure, ut supradictum est, responsurus, salvo iure solucionis penarum et culparum ad abbatem pertinente. Verum ne quis in postemm hec infringere temerario ausu presumat et ne quis res prefati monasterii quolibet modo vi vel fraude diminuat, sigilli nostri ea communimus inpressione, adhibitis ydoneis testibus, quorum nomina sunt hec: Ciprianus episcopus Wratizlauiensis, Benicus decanus, Martinus cancellarius noster, Egidius archidyaconus, Iohannes cantor, item Andreas castellanus de Glogov, Nenkerus castellanus de Bolezlauezc, Voizlaus iudex curie, Stephanus castellanus de Legnizc, Wizlaus castellanus de Nouocastro, Schanztobor castellanus de Zandouel et alii quam plures honesti viri clerici ac laici. Actum et datum publice in Glogov, anno domini M°CC°III°, V° idus septembris, indictione sexta, amen.

Angebliches Siegel Herzog Heinrichs I. an geflochtenen Seidenfäden, Abdruck des Leubuser Nachschnittes des Typars B. siehe Nr. 333.


Schlesisches Urkundenbuch, Herausgegeben von der Historischen Kommission für Schlesien, Zweiter Band: 1. Lieferung 971 - 1216, 1963; 2. Lieferung 1217 - 1230, 1968; 3. Lieferung Fälschungen und Register, 1971; Bearbeitet von Heinrich Appelt, Verlag Hermann Böhlaus Nachf., Wien-Köln-Graz


Zamknij okno - Schließe das Fenster


Rozmiar: 16572 bajtów