- 1 -

Rawenna, 971.

Otton I cesarz za zgodą swego syna nadaje biskupstwu miśnieńskiemu dziesięcinę z trybutu z pięciu prowincji na pograniczu Łużyc i Śląska m.in. z prowincji Dziadoszan.

C || In nomine sanctae et individuae trinitatis. Otto divina favente clementia imperator augustus. Noverint omnes fideles nostri pręsentes scilicet et futuri, || qualiter interventu dilectissimi filii nostri imperatoris augusti simul et Adalheidae carissimae coniugis nostrae quasdam res nostri iuris Misanensi eclesiae, cui venerabilis Folcholdus episcopus praeesse dinoscitur, ob animae nostrae remedium in proprietatem concessimus, hoc est tributi pars decima, quod in quinque provinciis, hoc est Dalaminza, Nisane, Diedesa et Milzsane et Lusiza, quicquid ad nostram imperialem utilitatem pertinere videtur, ut aritea quam comes earundem regionum partem sibi a nobis concessam auferat atque distribuat, decimas per totum et per integrum iam dictae sanctae dei aeclesie persolvat, id est in melle, crusina, solutione argenti, mancipiis, vestimentis, porcis, frumento et ut in quirendis [c] rebus, quod vulgo uberchoufunga vocatur, oblivioni admonemus, ut non tradatur. Haec a pio genitore nostro imperatore augusto, ita decreta atque sancita simul et iussa novimus. Quapropter ut haec suae simul et nostrae concessionis traditio deinceps firma stabilisque permaneat, cartam hanc conscribi ac nostri impressione sigilli iussimus consignari. || Signum domini Ottonis (M) magni et invictissimi imperatoris augusti. Anno autem regni eius tricesimo quinto facta. Uuillisus cancellarius advicem Rodberti archicapellani notavi. In Rauenna civitate. ||

A. Oryg. pergaminowy, Drezno Główne Archiwum Państwowe, sygn. nr 6.
Druk: a. Cod. dipl. Lusat. super. 2 wyd., I. dodat. nr. 1, r. 970, według A; b. Cod. dipl. Saxoniae reg. B. I. nr 8, r. 970, według A; c. tamże A. I. nr 13, fragment, r. 970 - 971, według A; d. Mon. Germ. Dipl. II. cz. 2, nr 406, według A: e. Wojciechowski Z., Polska nad Wisłą i Odrą w X w., Katowice 1939, 128, ekscerpt według b; - regest.- f. Stumpf K., Die Reichskanzler d. X-XIl Jhdts, Innsbruck 1864, nr 500; g. Regestcn nr 1.
Literatura: 1. Köpke R., Dümmler E., Kaiser Otto d. Grosse, Leipzig 1876, 453, przyp. 3; 2. Posse 0., D. Markgrafen o. Meissen u. d. Haus Wettin, Leipzig 1881, 348-9; 3. Uhlirz K., D, ältesten Kaiserurkunden f. d. Bistum Meissen, (Mttlg, d. Inst. f. Österr. Gesch. 1885, Ergbd. I. 366 nn.); 4. Winter Fr., D. Bistum Meissen u. seine Grenzregulierungen, (Arch. f. Sächs. Gesch. N. F. II. 152); 5. Widajewicz J., Dzieje Wiślan w IX i X w., Kraków 1947, 97.
Autentyczność dokumentu nie jest ostatnio w literaturze niemieckiej kwestionowana. Akt spisany jest na pergaminie wydanym in blanco przez kancelarie cesarską. Pismo i dyktat odbiorcy. Nie wiadomo tylko, w jakiej mierze treść aktu odpowiada woli wystawcy.

Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk. KODEKS DYPLOMATYCZNY ŚLĄSKA - wydał Karol Maleczyński. Tom I obejmujący lata 971 - 1204. Wrocław 1951-56, Zakład Narodowy im. Ossolińskich - Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk.