Rozmiar: 15909 bajtów

- 432 -

1240 Dezember 9, Trebnitz.


Herzog Heinrich II. transsumiert und bestätigt die Schenkungsurkunde seines Vaters Heinrich I. für das Kloster Trebnitz von 1206 Juli 10 (SUb I Nr. 335).


Angebliches Or. dep. Breslau St.A. Rep. 125 Nr. 51 (A).
SR 561 b; Appelt, Urkundenfälschungen S. 127 Nr. 53.
Fälschung aus der zweiten Hälfte des 14. Jahrhunderts, der paläographischen Hauptgruppe der Trebnitzer Fälschungen sehr nahestehend, möglicherweise sogar dieser zuzurechnen. Verschiedentlich sind auch Wendungen der stilistischen Hauptgruppe übernommen (vgl. etwa die Datierung), im wesentlichen ist jedoch das Formular frei stilisiert und entspricht dem Sprachgebrauch des 14. Jahrhunderts. Die Zeugen scheinen frei erfunden. Vgl. Appelt a. a. O. S. 16 f., 21 f. und 65 f. sowie die Vorbemerkung zu SUb I Nr. 335.


IN NOMINE DOMINI AMEN. Ego Henricus dei gratia dux Slezie, Polonie et Cracouie notum facio universis, qui nunc vivunt et in futurum successuris, quod pro parte sororis mee carnalis Girtrudis abbatisse Trebniz monasterii et sui conventus ibidem littera sive privilegium sub sigillo clare memorie et pie recordacionis patris mei carissimi Henrici ducis Slezie fundatoris cenobii de Trebniza tenoris et continencie per omnia in scriptis fuisset exhibita et ostensa et cum reverencia, prout decet, perlecta, cuius tenor per omnia talis erat:
Folgt SUb I, Nr. 335.
Fuit ergo supplicatum michi in eodem instanti per Girtrudim sororem meam carissimam abbatissam et conventum eius de Trebniz, quatenus privilegium suprascriptum dignarer in omnibus clausulis predictis confirmare. Quarum petitionibus aquiescens privilegium prenotatum de mea bona woluntate innovavi et confirmavi ratificans et scribi mandavi atque sigilli mei munimine iussi confirmari presentem cartam in testimonium premissorum omnium et cautelam. Actum et confirmatum atque datum in Trebnicia quinto ydus decembris, ab incarnacione domini anno millesimo ducentesimo XL°. Presentes, qui huic innovacioni vel confirmacioni interfuerunt: Boczata castellanus Glogouie, Dirschikrai castellanus Posnaniensis, Przedpilk castellanus de Legnicz, Milescha castellanus de Nakel, Blisbor castellanus de Meczirzecza, Oteslaus castellanus tribunus meus de Posnan et alii multi.

Mißbräuchliche Verwendung eines echten Siegels Herzog Heinrichs II., wobei die dreieckigen Einschnitte, die Verwendung grüner Fäden sowie der Fingerabdruck auf der Rückseite des Siegels unzeitgemäß sind; vgl. Nehmiz S. 16 f. und 69.



Schlesisches Urkundenbuch, Herausgegeben von der Historischen Kommission für Schlesien, Zweiter Band 1231 - 1250, Bearbeitet von Winfried Irgang, Verlag Hermann Böhlaus Nachf., Wien-Köln-Gratz 1977


Zamknij okno - Schließe das Fenster


Rozmiar: 16572 bajtów