- 129 -

(przed 25 października) 1208.

Henryk Brodaty, książę śląski, na prośby zakonnic klasztoru w Trzebnicy oznacza nowymi znakami granice ujazdu trzebnickiego oraz przeprowadza zamianę z biskupem i kapitułą wrocławską szeregu wsi, które nadaje obecnie klasztorowi.

Ego Henricus dei et beati Johannis patrisque mei Bolezlai gratia dux Zlesie notum facio presentibus et futuris, quod rogatu sanctimonialium de | Trebnic et multorum hominum baronumque meorum consilio et mihi ipsi competere visum est, ut firmoribus et manifestioribus signis ambitus Trebnicensis | limitaretur. Sortem illam, que dicitur Sorav, quam prius domino Benico Wratizlauiensi decano pro parte Sulizlauic dederam et aliam partem cum | decima de eadem villa Sulizlauic, que ad rivulum, qui dicitur Wiscaua remanserat, a domino Laurentio ducatus mei episcopo cum sui consensu capituli commu | tavi. Dedi itaque beato Bartholomeo ad claustrum Trebnicense usque ad prenominatum rivulum Wiscauam, qui tunc villam Sulizlauic preterftu | ebat, nunc autem tam Trebnicensem circuitum quam reliquam partem Sulizlauic limitat, competenter. Episcopo autem memorato et ecclesie beati Johannis | Trebnicensis conventus pro predicta parte Sulizlauic dedit villam conterminam Cirquich, que fuit comitis Andree Ranzkj sed de volun | tate ipsius beato Bartholomeo data cum duabus filiabus Wiszlaj fratris sui; et ego dedi eidem episcopo Bozthechouo Sedlisce et prata circum | iacencia loco pratorum partis ville prelibate. Preterea dedi bonam partem terre ad Cirquich usque ad aquam, que dicitur Zvcha que | fuit tempore patris mei a comite Berone et ab ozada ad Sauon circuita, nec poterat de iure fori requiri. Insuper pro duobus | agris, quos iuxta Rozerouo in errore non data commutatione, pro eis beato Johannj tempore bone memorie Cipriani episcopi pertransieramus, dedi magnum agrum | meorum hominum Byrzan iuxta Zucham, qui similiter ad Sauon ablatus erat. Addidi quoque beato Johanni ad Pylsech villam meorum agazonum, que dicitur | Chosanouo et agros meorum ortolanorum, quos limitat pirus et salix, directe opposita piro sita prope litus Zlenze, in quibus sunt signa, et addidi eidem sortem | mei molendinarii cum molendino super Zlenzam et aliquot agros ultra tabernam ibidem, et Lang ultra episcopi curiam inter Odram et lacum eius. Item contuli ei et | hominibus eius de Pylzech usum querceti tam in glande quam in lignis aridis et aliis pascuis sine enormi detrimento querceti et in propria persona predicta circu | ivi. Contuli etiam eidem molendinum iuxta sanctum Petrum in Legnic et in Stobno duos homines Sdanum et Nozalam fratrem eius cum pueris eorum et addidi | cum ipsis ad Ztobno bonam partem terre tam in agris quam in pratis cum querceto, que prius ad Lozozeuich usque ad viam Glagouiensem spectabat, nunc autem aliquantulum | remotius ultra predictam viam Ztobno limitatur, quia ego ipse in propria persona cum domino L(aurentio) episcopo et multis hominibus equitans limitem inter Lozozeuich et Ztobno, cum | prius non esset, feci et prout equitavi viam Glagouiensem fieri precepi, que predictas villas in perpetuum limitaret. Potestate igitur et auctoritate ducali | rogo et precipio firmiter inhibens, ne aliqua ecclesiastica secularisve persona vel aliquis successorum meorum ea, que beato Johannj pro sepedicta parte Sulizlauic | nomine commutationis dedi, presumat vel audeat violare. Actum est hoc anno ab incarnatione domini M°CC°VIII°, ducatus mei VII°, episcopatus Laurentii primo.

A. Oryg. pergaminowy dobrze zachowany, raczej włoskiego pochodzenia, na dorsie jakby ścierany; album przygotowane do liniowania, po czym pozostały nakłucia na marginesach dla oznaczenia poszczególnych wierszy. Pismo wyraźne, kaligraficzne. Wymiary : szerokość 26,8 cm, wysokość 28,8 cm, zakładka 2,6 cm. Wrocław Archiwum Archidiecezjalne, sygn. DD nr 66.
B. Kopia XIV w. Tamże, Liber Niger, fol. 388, według A; C. Kopia z r. 1522 w "Rękopisie nyskim". Wrocław Archiwum Państwowe, sygn. rep. 135 D Ib, fol. 356v, według A.
Reprodukcja: a. Krzyżanowski St., Mon. Pol. Palaeogr. tabl. 40; - druk: b. Heyne J., Dokumentierte Gesch. d. Bist. Breslau, Wrocław 1860, I. 230 przyp. 3, według A; c. Haeusler W., UB. nr 17, według b; - regest: d. Grünhagen C., Korn G., Regesta episcopatus Vratislaviensis, Wrocław 1864, 14; e. Regesten nr 126; f. Appelt H., D. Echtheit d. Trebnitzer Gründungsurkunden, (Ztschr. f. Gesch. Schles. 1937, LXXI. 43-5) (ekscerpt).
Literatura: 1. Schulte L., Beitrr. z Gesch. d. ältesten Besiedlung Schles.. (tamże 1900, XXXIV. 306 przyp. 2); 2. Tenże, Kostenbluth 233; 3. Polaczkówna H., Roty przywileju Brodatego 442; 4. Appelt H., D. Echtheit d. Trebnitzer Gründungsurkunden 14, 32, 34, 43; 5. Schilling F., D. Ursprung d. Deutschtums przyp. 1168; 6. Moepert A., D. Echtheit d. Leubuser Gründungsurkunde, (Ztschr. f. Gesch. Schles. 1939, LXXIII. 46); 7. Tenże, Graf Andreas Ranzki 70 przyp. 4; 8. Dziewoński K., Geografia Trzebnicy i ujazdu trzebnickiego, (Studia Wczesnośredniowieczne I. 26 nn.), Wrocław 1952.
W autentyczność dokumentu wątpił swego czasu Schulte L. w obu rozprawach, a ostatnio Schilling F. (5, przyp. 1168). Zdanie ich nie zostało jednak niczym poparte, a sama tytulatura wystawcy (dei et beati Johannis gratia) w świetle wywodów Appelta H. (4, str. 22) nie dowodzi nieautentyczności aktu.

Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk. KODEKS DYPLOMATYCZNY ŚLĄSKA - wydał Karol Maleczyński i Anna Skowrońska. Tom II obejmujący lata 1205 - 1220. Wrocław 1959, Zakład Narodowy im. Ossolińskich - Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk.