Opole

Uniwersytet Opolski

Z inicjatywy oraz przy ogromnym zaangażowaniu Rektora Uniwersytetu Opolskiego prof. Stanisława Sławomira Nicieji powstało wspaniałe wzgórze, zwane Wzgórzem Uniwersyteckim. Można powiedzieć, iż jest to miejsce, gdzie umieszczane są pomniki historii, z reguły kiedyś zniszczone, zapomniane, a świadczące o wspaniałości sztuki w ubiegłych stuleciach, a obecnie odrestaurowane i przeżywające swoją drugą młodość. Oprócz tych pomników znalazło się także miejsce dla współczesności w postaci rzeźb osób, które przyczyniły się do rozsławienia naszego miasta. Ale nie tylko wzgórze "pachnie" historią, bowiem i we wnętrzu Collegium Maius można poczuć jej atmosferę, gdyż odrestaurowano m. in. historyczną kaplicę św. Wojciecha, a przed wejściem do niej umieszczone są dwie renesansowe płyty nagrobne, uratowane przed całkowitym zniszczeniem.

• Wykorzystano zdjęcia z artykułu prof. Stanisława Nicieji "Wzgórze Uniwersyteckie w Opolu i jego rewitalizacja" zamieszczonego w czasopiśmie Renowacje i Zabytki, Nr 3 - 2010

Obelisk Heidebrandów † 1819

... "W 2009 roku na Wzgórzu Uniwersyteckim ustawiono oryginalny piaskowcowy, ponad 3-metrowej wysokości obelisk. Monument ten przywołuje pamięć starosty namysłowskiego Heidebranda i jego małżonki, którzy ponieśli tragiczną śmierć w 1819 roku w lesie pod wsią Jastrzębie w czasie polowania. Tuż po śmierci rodziców, w miejscu tragedii, syn starosty wzniósł obelisk, który po 1945 roku został zniszczony, pogruchotany i jako destrukt przeleżał w wilgoci, spowity mchami ponad 60 lat. Odnaleziony przez Rektora Uniwersytetu Opolskiego, po załatwieniu wszelkich formalności z wojewódzkim konserwatorem zabytków, został przewieziony do pracowni konserwatorskiej opolskiej uczelni i po poddaniu go gruntownej renowacji trafił na dziedziniec dawnego klasztoru dominikańskiego, gdzie skupia uwagę licznych turystów i jest oryginalną ozdobą tego miejsca.
Na obelisku Heidebrandów, oprócz dat ich życia, znajduje się relief węża połykającego swój ogon (symbol nieskończoności) i cytat z wiersza nieznanego niemieckiego poety o przemijaniu życia." ...

• Zarówno zdjęcie jak i cała treść opisu obelisku pochodzą z artykułu prof. Stanisława Nicieji "Wzgórze Uniwersyteckie w Opolu i jego rewitalizacja" zamieszczonego w czasopiśmie Renowacje i Zabytki, Nr 3 - 2010

Nagrobek Helene Catharine von Franckenberg † 1792

Nagrobek młodej mężatki Helene Catharine von Franckenberg zd. von Paczinsky, urodzonej 15 września 1776 roku, a zmarłej w połogu 22 grudnia 1792 roku, który przedstawia zamyślonego bożka snu Hypnosa, opartego o kolumnę epitafijną zwieńczoną urną.

Nagrobek Johanne Friederike Rothe † 1804

Nagrobek kolumnowy z urną Johanne Friederike Rothe zd. Schimbke, zmarłej 25 kwietnia 1804 roku w wieku 40 lat.

Płyta nagrobna Georga Friedricha von Kittlitz † 1625

Płyta nagrobna Georga Friedricha von Kittlitz, urodzonego w 1562 roku, w czwartek przed świętem Matki Boskiej Gromnicznej, czyli 1 lutego. Był synem Friedricha Kittlitza, panem na Ocicach i Magdaleny urodzonej w Weilsdorsin, zd. Rossenblat w March. W 1570 roku Georg Friedrich von Kittlitz był pełnomocnikiem zarządu księstwa brzeskiego i właścicielem dóbr w Miechowicach Oławskich, które były w posiadaniu rodziny von Kittlitz od 1563 do 1697 roku, kiedy to zostały sprzedane rodowi von Tschirschky.
W 1580 roku baron Georg Friedrich von Kittlitz na Ocicach był klucznikiem księcia Jerzego II na Legnicy i Brzegu, a w 1586 roku obecny był przy kondukcie żałobnym tego księcia.
W 1585 roku Georg von Kittlitz występuję na Aichberge w Krzyżowicach jako radca u tegoż księcia. W siedem lat później, w 1592 roku baron Georg Friedrich von Kittlitz, pan na Ocicach, Miechowicach Oławskich oraz Jeszkotlu został powołany do Rady Książęcej przy księciu Joachimie Fryderyku na urząd doradcy i marszałka księcia brzeskiego. Jednocześnie zachował przy tym urząd książecego marszałka na tak długo, jak mu miał na to pozwolić wiek. Stąd też urząd ten sprawował także za księcia brzeskiego Jana Chrystiana. W 1597 roku jako zaufany tego księcia objął rektorat we Frankfurcie nad Odrą.
Baron Georg Friedrich von Kittlitz był dwukrotnie żonaty. Po raz pierwszy w 1591 roku z Anną, urodzoną w Kitschfin von Stoschendorf, która urodziła mu sześciu synów i cztery córki. Niestety, tylko dwóch synów: Carl i Friedrich oraz dwie córki: Barbara i Magdalena, obydwie zamężne, przeżyli ojca.
Drugie małżeństwo zawarł w 1607 roku z Barbarą von Franckenberg i Proschlitz. Ta urodziła mu trzech synów i trzy córki, z których przeżyło barona troje: Friedrich, Georg Friedrich oraz Anna Elisabeth. Trzeci syn, Adam Friedrich, zmarł krótko przed ojcem w wieku zaledwie 3 lat i 20 tygodni. Z powodu głębokiego żalu w dniu 12 września dostał ciężkiego ataku serca, i pięć dni później umarł.
W dniu 12 listopada został pochowany obok swego synka Adama Friedricha na cmentarzu w Miechowicach Oławskich. Są razem na wspólnej płycie nagrobnej.

Ao 1625 DEN 17 SEPTEMBER IST IN GOTT SELIG ENTSCHLAFFEN DER WOLGEBORNE HERR HERR GEORGE FRIEDRICH HERR V. KITTLITZ VND OTTENDORF AVF MECHWITZ VND IESCHKITEL FVRSTL. L. VND B. RATHINS 34 WOGANTE ........ EVIGEN SEI: DINSTE 44 VND SEINES ALTERS 63 IAHR DEM GOTT GENADE

ADAM FRIEDRICH H: VON KITLITZ STARB Ao. 1625 DEN 10 SEPT. SEINES ALTERS 3 IAHR 20. WOCHEN.

ROKU PAŃSKIEGO 1625, DNIA 17 WRZEŚNIA ZASNĄŁ W BOGU PAN GEORGE FRIEDRICH, PAN Z VON KITTLITZÓW I OTTENDORFÓW NA MIECHOWICACH OŁ. I JESZKOTLU, KSIĘSTWO LEGNICKIE I BRZESKA RADA W 34, CAŁY CZAS W SWOJEJ KSIĄŻĘCEJ SŁUŻBIE 44 I W SWOIM WIEKU 63 LAT W BOGA LITOŚCI.

ADAM FRIEDRICH VON KITLITZ, JEGO SYNECZEK ZMARŁ W ROKU 1625, 10 WRZEŚNIA W WIEKU 3 LAT I 20 TYGODNI.

Płyta nagrobna Barbary von Kittlitz † 1660

Płyta nagrobna Barbary von Kittlitz zd. von Franckenberg, zmarłej w 1660 roku, drugiej żony Georga Friedricha von Kittlitz.

ANNO 16... DEN ....... IST GOT SELIG ENTSCHLAFFEN DIE WOLGEBORNE FRAW BARBARA FRAW VON KITTLITZ GEBORNE FRANCKENBERGIN TITVL HERR ................. VND OTTENDORF HINTERLASSEN WITTLIB IHRES ALTERS ... IAHR

Obie płyty umieszczone są przy wejściu do kaplicy św. Wojciecha.

Szkoda, że nie udało się zabezpieczyć także pozostałych płyt znajdujących się w ruinach poewangelickiego kościoła w Miechowicach Oławskich, gdyż lada dzień ulegną całkowitej dewastacji i pozostaną w naszej pamięci jedynie na fotografiach. Szkoda, że nie dba o nie konserwator wojewódzki i nie przenosi ich, choćby do lapidarium znajdującego się w twierdzy kłodzkiej, że przez ponad 60 lat nie podjęto żadnej konkretnej decyzji o ich zabezpieczeniu. To wstyd dla nas wszystkich, gdyż nie dbamy o naszą historię, ale największy dla tych co z racji stanowisk powinni o nią dbać.

Tak wyglądają obecnie ruiny kościoła poewangelickiego, ze znajdującymi się wewnątrz jeszcze kilkoma płytami nagrobnymi i jednym epitafium.

• Zdjęcia ruin kościoła pochodzą z portalu Wratislaviae Amici

Płyta nagrobna Josepha Kintscher † 1792

Płyta nagrobna Josepha Kintscher urodzonego 8 lipca 1757 roku, a zmarłego 23 października 1792 roku w wieku 35 lat, 3 miesięcy i 15 dni.

• Odczyt inskrypcji własny
• Przy opisie płyty Georga von Kittlitz oraz jego żony korzystałem z artykułu Zbigniewa Jakubowicza "Kitlitz osiadł w Opolu" Indeks nr 5-6 październik-listopad 2001